Als onderwijsprofessional willen we blijven groeien.
We volgen opleidingen, lezen boeken, luisteren naar podcasts. We zoeken nieuwe inzichten en theorieën, verdiepen ons in recente modellen en verzamelen handvaten om om te gaan met allerlei situaties.
En terecht: we weten als geen ander dat nieuwe kennis kan inspireren, uitdagen en deuren openen.

Toch verandert er vaak weinig als we weer volop in de dagelijkse hectiek zitten. We blijven al snel doen wat we altijd al deden, terwijl de syllabus en notities onder het stof verdwijnen.

Groei ontstaat zelden vanuit méér weten.
Echte verandering vraagt iets anders.

Het vraagt tijd, ruimte en reflectie.
Het vraagt iemand die meekijkt  en je helpt te ontdekken waarom het soms botst, hoe je vastloopt en wat jij nodig hebt om weer in beweging te komen.

Dat is precies waar coaching het verschil maakt.

Hieronder deel ik drie redenen waarom coaching je verder brengt dan eender welke opleiding of podcast – zeker als je al veel weet en merkt dat je die kennis niet altijd in de praktijk brengt.

Je leert je patronen en overtuigingen herkennen – en dát verandert alles

Een opleiding reikt je kennis aan.
Coaching verandert wie je bent in je (klas)praktijk.

Je kan leren wat verbindende communicatie is, hoe je grenzen stelt of hoe je je klas beter organiseert.
Pas als je onderzoekt waarom jij die grenzen moeilijk bewaakt, waar jouw drempels liggen en hoe je jezelf daarin kan versterken, wordt het écht anders.

Coaching maakt die vertaalslag.
Van weten naar zijn.
Van externe informatie naar interne transformatie.

We weten namelijk vaak wel wat we anders willen doen of kunnen doen.
Zodra het echter spannend of lastig wordt, vallen we terug op wat we altijd al deden.

Die automatische reacties zijn geen onwil of onkunde. Ze zijn het gevolg van diepgewortelde patronen en overtuigingen – vaak ontstaan uit eerdere ervaringen of verwachtingen die we van onszelf hebben.

Een voorbeeld dat ik vaak hoor, gaat over klasmanagement.

Een leerkracht met een rumoerige klasgroep probeert vriendelijk te blijven, blijft vragen om stilte, herhaalt de afspraken… maar grijpt nooit écht in.
Niet omdat hij niet weet hoe het anders kan. Wel omdat hij zich gevangen voelt in een overtuiging zoals:

• “Als ik streng ben, vinden ze me niet meer aardig.”
• “Als ik ingrijp, moet ik het conflict ook aankunnen – en dat durf ik niet.”
• “Een goede leerkracht blijft altijd rustig en begripvol.”

Vanuit die bril voelt stevig optreden als gevaarlijk terrein. Hij kiest dus liever voor betuttelend gedrag dan het risico te nemen op afwijzing of conflict. Het gevolg? De onrust blijft duren, het zelfvertrouwen zakt weg en het energieverlies stapelt zich op.

Coaching helpt dan om uit te zoeken wat ‘streng zijn’ betekent voor deze leerkracht. Waar die angst voor conflict vandaan komt. Of het klopt dat grenzen stellen onvriendelijk is. En hoe hij zijn leiderschap op een manier kan vormgeven die stevig én verbindend is – trouw aan zichzelf én veilig voor de klas.

In coaching maak je onbewuste overtuigingen bewust.
Je ontdekt waar je telkens op vastloopt, wat jou triggert en welke reflexen jou niet meer dienen.

De grootste verschuiving ontstaat niet door méér te leren, wel door jezelf beter te leren kennen.
Precies dat zorgt voor veerkracht.
Voor milde grenzen.
Voor leiderschap dat vertrekt vanuit verbinding.
Voor impact – op een manier die voedt in plaats van uitput.

💬 “Weten waar je écht tegenaan botst, maakt een wereld van verschil richting duurzame verandering.”

Je ontdekt wat je energie geeft en wat jou in beweging zet

Opleidingen kunnen je vertellen wat energiegevers zijn, hoe motivatie werkt of welke talentenprofielen er bestaan. Je leert misschien zelfs welk ‘type’ jij bent.

Echt voelen wat jou drijft – en hoe je daar trouw aan blijft in een volle schoolweek – dát vraagt meer dan een invuloefening of een theorie.

We zijn vaak hard voor onszelf. We zien vooral wat niet lukt, wat beter moet, waar we tekortschieten. Wie wil groeien, vertrekt beter niet vanuit tekort. Die vertrekt vanuit kracht.

Coaching kijkt niet naar wat je moet leren, wel naar wie je al bent en wat jou in beweging kan zetten. Coaching maakt de beweging van inzicht naar beleving. Van jezelf begrijpen op papier naar jezelf zijn in de praktijk.

Het helpt je stilstaan bij vragen zoals:

• Waar voel jij ruimte, plezier, betekenis?
• Wat motiveert jou, zelfs op drukke dagen?
• Wat zijn jouw talenten, jouw sterktes en hoe kan je ze nog meer inzetten?

Want pas als je dat weet, kan je heldere keuzes maken.
Niet omdat het zo hoort of iemand het aanreikt. Omdat jij voelt: “Dit past bij mij. Dit klopt.”

Een leerkracht zei me na een coachtraject:
“Ik dacht dat ik aan klasmanagement moest werken maar ik ontdekte dat ik gewoon totaal was afgedwaald van wat mij vreugde gaf. En toen ik dat terugvond, voelde alles veel lichter.”

Coaching brengt je terug naar je kern. Naar wie jij bent op je beste dagen – en hoe je van daaruit werkt, communiceert, lesgeeft. Van daaruit wordt werk haalbaar én voedend.

💬 Wie weet wat hem drijft, hoeft zich niet meer aan te passen. Die kiest met overtuiging.

Duurzame verandering vraagt tijd, maatwerk en stappen in jouw ritme

Opleidingen geven vaak het gevoel: “Aha, ik weet wat me te doen staat!”
Je krijgt nieuwe inzichten, tools, stappenplannen.
En toch: een paar weken later zit je weer in je oude gewoontes. Niet omdat je niet gemotiveerd bent – wel omdat je geen tijd kreeg om te groeien op jouw manier.

Coaching biedt iets anders: een groeiproces dat vertrekt vanuit jouw ritme.
Geen einddoel dat je snel moet behalen, wel kleine stappen die kloppen voor wie jij bent en waar jij nu staat.

Echte verandering is zelden een rechte lijn.
Je twijfelt, je hervalt, je raakt soms ontmoedigd.
Dat hoort erbij. Groei is rommelig, gelaagd en menselijk.
En net daarom werkt coaching: het houdt ruimte voor dat proces.
Voor de terugval. Voor de herhaling. Voor de weerstand onderweg.

Een opleiding stopt op een vast moment.
Coaching blijft nog even naast je lopen, ook wanneer het lastig wordt.
Het ondersteunt je door die bochtige curve van verandering, met zachte aanmoediging én heldere focus.

Denk aan de leerkracht die een opleiding volgt rond differentiëren. Vol goede moed gaat ze aan de slag met niveaugroepen, keuzetaakjes en open opdrachten.
Na twee weken raakt ze overspoeld: ze kan de voorbereiding niet meer bolwerken, leerlingen stellen veel vragen en ze krijgt de klas moeilijk rustig.
Ze besluit dat differentiëren niets voor haar is.

In coaching zou ze onderzoeken:

• Wat werkte wél in die twee weken?
• Hoe kan ik het eenvoudiger aanpakken, zonder mijn eigen grenzen te overschrijden?
• Wat heb ik nodig om vol te houden – ook als het even schuurt?

In coaching krijg je tijd om stil te staan bij wat werkt voor jou, ruimte om stappen te zetten in plaats van jezelf te forceren.

En soms is coaching ook gewoon… de sjot tegen je gat die je nodig had.
Niet hard, niet bruut, wel liefdevol en helder.
Omdat iemand naast je ziet wat jij al in huis hebt – nog vóór je het zelf gelooft.
Omdat iemand je herinnert aan je verlangen, je doelen en je kunnen.
En je uitnodigt om er echt voor te gaan.

💬 “Things take time – als je onderweg blijft, kom je verder dan je ooit had gedacht.”